Szukajac w sieci przepisu na babe ponczowa, znalazlam przepis na placek drozdzowy bez zagniatania - drozdzowke "dla lenia". Zaciekawil mnie fakt, ze nie trzeba tego ciasta wyrabiac a jedynie skladniki wymieszac i czekac, az drozdze zaczna dzialac.
skladniki:
25 g drozdzy
150 g cukru
120 g masla
3 jajka
250 ml mleka
szczypta soli
500 g maki pszennej (dalam manitobe)
W misce umiescilam rozkruszone drozdze, cukier, miekkie maslo o temperaturze pokojowej (mozecie je rozpuscic lub pokroic na male kawaleczki), jajka, sol i letnie mleko. Calosc zamieszalam widelcem i odstawilam na 4 godziny w temperaturze pokojowej (mozna zostawic i na cala noc). Po czterech godzinach widac bylo wyraznie, ze drozdze pracuja, bo mieszanina stala sie wyraznie "napuszona".
Dodalam make i wymieszalam mase lyzka.
Ciasto wylozylam na wysmarowana maslem blaszke (uzylam okraglej o srednicy 35 cm) i odstawilam na 2 godziny, w cieple i nieprzewiewne miejsce (do piekarnika), do wyrosniecia.
Zagniotlam kruszonke z 100 g maki, 70 g masla i 2 lyzek cukru. . Ciasto posypalam kruszonka (starlam na tarce) i wstawilam do nagrzanego piekarnika.
Pieklam z termoobiegiem, w temperaturze 180 °C, przez 25- 30 minut.
Jesli chcecie mozecie pod kruszonke dac owoce. Zamrozone lub swieze truskawki, wisnie, maliny, czarne jagody, sliwki, pokrojone jablka itp.
Wyszedl dobry, wilgotny drozdzowy placek.
Smacznego!
Najczesciej gotuje po neapolitansku, ale czasem przyrzadzam i dania, ktore jadalam w domu rodzinnym. Dlaczego tylko czasem? Brakuje mi bowiem niezbednych skladnikow i nie zawsze wszystko mojej wloskiej rodzinie smakuje. Przyzwyczajenia sa niestety przyzwyczajeniami. Wiekszosc polakow wzdryga sie przed zjedzeniem osmiornicy czy flakow w pomidorach a moj maz nie mogl za pierwszym razem wypic czystego barszczu czerwonego. Przerazal go nieznany kolor (krwi jak mniemal) i po wmuszeniu w siebie lyka zupy, nie za bardzo przypadl mu do gustu slodko- kwasny smak. Teraz barszcz bardzo lubi i nawet czasami "zamawia".
Placki ziemniaczane
skladniki:
1- 1,2 kg ziemniakow
pol cebuli
1 jajko
2 lyzki maki pszennej
sol i pieprz do smaku
Ziemniaki obieramy i pluczemy. Scieramy na purè. Podobnie postepujemy z cebula. Do ziemniaczano - cebulowej masy dodajemy jajko, make i przyprawy. Mieszamy.
Na patelni rozgrzewamy obfita ilosc oleju lub smalcu. Nakladamy mase lyzka formujac owalne lub okragle cienkie placuszki. Smazymy na zloto z jednej strony. Przewracamy i smazymy z drugiej strony. Mozemy tez usmazyc duze placki, gdy mamy je np. podac z gulaszem.
Najlepsze placki sa swiezo usmazone i chrupiace. Jesli potrzebujemy ich wieksza ilosc, mozemy usmazone juz placki ulozyc na blaszce i wlozyc do cieplego piekarnika.
Ciekawa jestem z jakimi dodatkami placki jadacie? Jako dziecko uwielbialam polane kwasna smietana i posypane cukrem.
Domownicy wersji na slodko mowia: NO, no, no !!! Moze tylko na deser i to nie za bardzo. Z gulaszem - dlugo je wspominali. :-)
Pasta e zucchine - makaron z cukinia to danie kuchni neapolitanskiej, codzienne i proste. Jedno z najpopularniejszych obok pasta e patate - makaron z ziemniakami, pasta e cavolo - makaron z kalafiorem, riso e verza - ryz z kapusta wloska, pasta e zucca - makaron z dynia, pasta e piselli - makaron z zielonym groszkiem. Wszystkie te dania robi sie bardzo podobnie. Na olej zaromatyzowany czosnkiem, wrzuca sie warzywa, przesmaza chwile i poddusza, zalewa woda, doprowadza do wrzenia, pare minut gotuje sie w zaleznosci od warzywa. Nastepnie wrzuca sie makaron i gotuje razem, az ugotuje sie makaron. Dania sa duzo gestsze od naszych zup i je sie je widelcem.
na 2 osoby :
350 g cukini - 2 male
oliwa
2 zabki czosnku
120 g makaronu vermicelli lub spaghetti
750 ml wody
sol
do posypania parmezan lub pecorino
Cukinie pokroilam na grube plastry i pozniej w kostke. Na dno rondla wylalam oliwe i zezlocilam na niej 2 lekko zmiazdzone zabki czosnku. Czosnek usunelam i dodalam cukinie. Przesmazylam ja okolo 5 minut. Cukinia ma sie troche poddusic, ale nie zbrazowic. Do garnka wlalam wode (500 ml) i podgotowalam jakies 5 minut warzywa. Posolilam niewielka iloscia soli. W miedzyczasie polamalam na 3 cm kawalki makaron i wrzucilam do garnka. Zamieszalam i gotowalam, az makaron sie ugotowal. Od czasu do czasu mieszalam. Podczas gotowania dolam nastepne 250 ml wrzatku, bo danie za bardzo odparowalo, a makaron byl jeszcze nieugotowany. Na koniec ewentualnie dosalamy.
Makaron wykladamy na talerze i posypujemy drobno startym serem pecorino lub parmezanem.
Smacznego.
p.s. jesli lubicie pikatne potrawy, gdy podsmaza sie czosnek, mozna dodac szczypte chili w platkach - peperoncino.
O wigilijnych zwyczajach neapolitanskich juz pisalam w poscie o neapolitanskiej, wigilijnej salatce z kalafiora - insalata di rinforzo. Podczas wigilijnej kolacji, ktora jada sie okolo 20 tej, jako contorno (warzywny dodatek), oprocz salatki z kalafiora, podaje sie tez "obowiazkowo" inna salatke zrobiona z obgotowanych, brokulowych lisci.
Z calej rosliny, ktora ma postac wielkiego wiechcia okolo polmetrowej wysokosci, w warzywniaku obrywaja poszczegolne grupy lisci. Brokuly te nie maja kwiatow. Pozniej, w zaciszu domowym, nalezy odlamac srodkowe, delikatniejsze zawiazki lisci i oderwac same liscie. Reszta jest lykowata i twarda.
Jadalne czesci plucze sie i wrzuca na osolony wrzatek. Gotuje sie do miekkosci, co zajmuje jakies 10- 15 minut.
Nastepnie odcedza sie obgotowane liscie i schladza. Doprawia sie calosc z grubsza posiekanym zabkiem czosnku i oliwa. Warto tez sprobowac czy nie trzeba troche dosolic. Przed samym podaniem skrapia sie obficie sokiem z cytryny. Nie polecam skrapiania sokiem z cytryny wczesniej, bo niestety z czasem brokuly gorzknieja.
Na 4-6 doroslych osob wystarczaja 2 takie krzaki.
Obie salatki podaje sie do dan na bazie ryb, bo z takich sklada sie neapolitanska wigilia. W szczegolnosci do obtoczonych w mace i usmazonych w glebokim oleju, czastek odsolonego dorsza - baccalà i wegorza.
Dodam, ze kolacja wigilijna Bozego Narodzenia nazywa sie cenone di Vigilia di Natale, a wieczor sylwestrowy - vigilia di Capodanno. W sylwestrowy wieczor, w wiekszosci domow jada sie obfita kolacje - cenone di Capodanno, taka sama jak w wigilie bozonarodzeniowa.
Kto by pomyslal, ze liscie z brokula mozna jesc???
:-)))))
Makaron z ciecierzyca to danie na zwyczajny, codzienny obiad. Przynajmniej w neapolitanskim domu. Naprawde nic niewyszukanego i przygotowanie jest zupelnie proste podobnie jak pasta e fagioli - makaron z fasola lub pasta e lenticchie - makaron z soczewica czy pasta e piselli - makaron z groszkiem.
Do przygotowania tego dania potrzebna nam bedzie ugotowana ciecierzyca. Jesli mamy suszona musimy ja najpierw namoczyc (cala noc), pozniej oplukac, zalac obficie zimna woda i ugotowac na wolym ogniu, do miekkosci. Na koniec osolic. Soczewica gotuje sie dlugo, podobnie jak fasola.
Ja zazwyczaj gotuje sama wieksza ilosc i niewykorzystana czesc porcjuje i zamrazam. W tym wypadku posluzylam sie ciecierzyca z puszki, ktora dostalam jako gratis podczas swiatecznych zakupow.
W rondlu, na paru lyzkach oliwy podsmazamy na zloto lekko zgniecione 2 zabki czosnku i usuwamy go. Wrzucamy na goracy olej odsaczona z zalewy soczewice i lekko przesmazamy. Podlewamy szklanka wrzatku, lekko solimy i gotujemy dodatkowo pod przykryciem z 10 minut.
Rozgniatamy czesc ziaren lyzka i podlewamy jeszcze szklanka wody. Doprowadzamy do wrzenia i wrzucamy makaron. Najczesciej uzywa sie do tego dania pasta mista . Jesli woda sie nam wygotuje a makaron jest jeszcze nieugotowany podlewamy dodatkowo wrzatkiem. Na koniec sprawdzamy na sol. Na 2 osoby daje szklanke ugotowanej ciecierzycy i 120 - 130 g makaronu.
Dania tego typu sa tj. kremowe i maja gesciejsza konsystencje w porownaniu do polskich zup. Choc na zdjeciu jest lyzka, tak naprawde je sie je widelcem.
Przed podaniem mozemy opruszyc makaron z ciecierzyca szczypta czarnego pieprzu.
Smacznego :-)
Almamegretta to neapolitanski zespol, ktory wystapi na festiwalu Sanremo 2013. Powstali w 1988 roku i graja muzyke, ktora jest mieszanka reggae, dub, piesni neapolitanskiej i arabskiej.
Ponizej mozecie wysluchac utworu 'O sciore cchiù felice, ktory zostal wykorzystany na sciezce dzwiekowej filmu The Cell - Cela - tekst w dialekcie neapolitanskim.
Dzis, znane dobrze, pierogi ruskie. Przepis jest polski, z malym odstepstwem: zamiast twarogu uzylam sera ricotta. Robilam je na swieta i twarogu nie chcialo mi sie produkowac :-)
I kuchni wloskiej wystepuja podobne pierogi. Na Sardynii slynneculurgionis albo pochodzace z Toskanii tortelli mugellani. Oczywiscie zamiast bialego sera dodawana jest np. ricotta, robiola czy swieze pecorino i mieta, ale odkryc mozemy, ze tak naprawde swiat jest maly i to co nam wydaje sie znane, powszednie i typowe, jadane jest i 1000 km dalej, w obcym kraju, o zupelnie innej kulturze i tez jest regionalnym smakolykiem.
Pierogi ruskie sa polska potrawa, ktora zasmakowala mojej neapolitanskiej rodzinie. Tzn. maz je prawie wszystko, ale reszcie nie zawsze wszystko smakuje.
Z podanych proporcji wyszlo mi okolo 120 pierogow. Pierogi robie tak.
Ciasto:
700 g maki
2 jajka
250 ml cieplej wody
szczypta soli
Z powyzszych skladnikow wyrobiam lsniace i elastyczne ciasto. Dziele je na 4 czesci, szczelnie okrywam i odstawiam na pol godziny do odpoczniecia.
Farsz:
Gotuje 1,5 kg umytych ziemniakow w mundurkach. Gdy sa jeszcze gorace zdejmuje lupine i rozgniatam je widelcem. Jesli chcecie mozecie tez ziemniaki obrac, ugotowac w osolonej wodzie i potluc tluczkiem albo ostudzic i przepuscic przez maszynke.
2 spore cebule drobno siekam i podsmazam na zloto, na 2 lyzkach masla.
Do ziemniaczanego purè dodaje zeszklona cebulke i 500 g ricotty. Doprawiam na sol i pieprz i dokladnie wyrabiam mase.
Na lekko podsypanej maka stolnicy rozwalkowuje ciasto. Szklanka wykrawam krazki o srednicy ok 5- 6 cm. Na krazki nakladam farsz, skladam na pol i sklejam.
Mozemy sklejone brzegi uformowac w falbanke lub w warkocz :-)
W miare jak sklejam pierogi ukladam je na tacce i partiami mroze. Pozniej, juz zamrozone, przekladam do woreczkow. ZAMROZONE pierogi wrzucamy partiami na osolony wrzatek. Kiedy wyplyna na powierzchnie gotujemy je 2- 3 minuty. Wyjmujemy lyzka cedzakowa.
Mozemy tez pierogi zblanszowac i schlodzic smarujac je olejem lub rozpuszczonym maslem.
Jak podac pierogi ruskie?
Mozemy pierogi po ugotowaniu obsmazyc na zloto z obu stron.
Tak zjadlam pierwsza ture :-)
Mozemy pierogi okrasic zwyczajnie maslem lub cebulka podsmazona ze skwarkami. Tak skonsumowalam druga partie. :-)
Trzecia partie pierogow zjedlismy na "wloska" modle; z sosem pomidorowym, posypane drobno startym parmezanem.
Wybor nalezy tylko do Was :-)
Smacznego!
Niedlugo, bo w dniach od 12 do 16 lutego, odbedzie sie Festiwal Sanremo 2013. Wytypowano juz 14 artystow ( w tym takze niektore grupy), ktore zaprezentuja w tym roku po 2 utwory. Nowosci.
W tym roku jedna z wykonawczyn bedzie Maria Nazionale - piosenkarka neomelodyczna i aktorka. Piosenki neomelodyczne sa spiewane w dialekcie neapolitanskim jednak ich melodia nie ma charakteru lirycznego jak piesni klasyczne a rock, pop, jazz, disco itp.
Maria Nazionale wziela juz udzial w Festiwalu 2010 spiewajac w duecie z Nino D'Angelo. Zostali zdyskwalifikowani na poczatku. Zobaczymy czy w tym roku Marii pojdzie lepiej i czy bedzie spiewala w dialekcie czy po wlosku.
Ciekawe co myslicie o piosence Jammo jà po neapolitansku?
Sanremo 2010
W zeszlym roku inny neapolitanski piosenkarz - Gigi D'Alessio w duecie z Loredana Bertè zdobyli 4 miejsce piosenka Respirare. Tekst piosenki jest po wlosku.
Jako ciekawostke dodam, ze Loredana Bertè w latach 1989-1993 byla zona tenisisty Björn Borga. Jest tez siostra innej wloskiej piosenkarki Mii Martini.
Pizza ze smietana, szynka i kukurydza jest pizza, ktora kupimy w kazdej pizzerii. Nie jest to z pewnoscia pizza tradycyjna tak jak: margherita, marinara, fritta (smazona), z salata scarola czy z kielbasa i kapusta polna , ale to pizza powszechnie lubiana i dostepna. Czasem nazywana jest Mimosa, bo efekt jaki daje kukurydza przypomina rozsypane kwiaty mimozy.
Na ciasto: 200 ml cieplej wody
okolo 350 g maki pszennej ( daje pol na pol make 00 i manitoba)
okolo 10 g swiezych drozdzy lyzeczka soli
W sporej plastikowej misce rozpuszczam w cieplej wodzie drozdze. Dodaje sol i partiami make. Poczatkowo mieszam lyzka. Gdy skladniki sie polacza zaczynam zagniatac ciasto podsypujac maka. Mamy otrzymac elastyczne i sprezyste ciasto. Wyrabiam je okolo 10 minut. Formuje z ciasta kule i obsypuje ja z lekka maka. Przykrywam tak aby nie odsychalo i odstawiam do wyrosniecia, na okolo 2 godziny. Gdy jest zimniej przykrywam ciasto dodatkowo np. kocem.
Jesli ciasto podwoilo swa objetosc rozciagam je na wysmarowanej tluszczem (oliwa lub smalcem) blaszce. Wysokosc pozniej upieczonego ciasta zalezy od tego na jak duzej blasze je rozciagniemy. Ja lubie srednio wysokie i najczesciej uzywam blach o wymiarach ok. 36 x 36 cm.
Nastepnie nagrzewam piekarnik. Maksymalnie, tyle ile sie da. Pizze pieke z termoobiegiem. 200 ml gestej, slodkiej smietany mieszam ze 100 - 150 g drobno pocietej szynki (plastry pociete na paseczki) i wykladam na ciasto.
Zapiekam przez 15 minut. Mozemy w polowie czasu pieczenia obrocic blache.
Wyciagam blache z piekarnika i posypuje pizze odsaczona z zalewy kukurydza i rozkladam pociety w kostke ser provola (wedzona mozzarella) lub mozzarella - okolo 250 g.
Zapiekam przez nastepne 5 minut do czasu, az ser sie rozpusci.
Moze ciezko jest zaakceptowac, ze pizza moze byc pizza bez sosu pomidorowego i ze smietana, ale zapewniam, ze jest smaczna.
Odwaznym zycze smacznego :-)
We Wloszech 6 stycznia obchodzi sie Epifania - Swieto Objawienia Panskiego, potocznie zwane w Polsce jako Swieto Trzech Kroli. Jest to dzien wolny od pracy. Oprocz tego, ze jest to dzien obchodzony jako swieto koscielne, jest szczegolnie wyczekiwany przez dzieci. W nocy z 5-tego na 6- tego Befana - wrozka o wygladzie wiedzmy, latajaca na miotle, przynosi dzieciom wielkie skarpety wypelnione slodyczami. Niegrzeczni moga sie spodziewac, ze zamiast slodyczy dostana wegiel (oczywiscie zrobiony z cukru). Legenda glosi, że Trzej Krolowie powiedzieli wrozce o narodzeniu Jezusa. Befana zgubila sie i nie zdarzyla na jego powitanie. Od tego czasu Befana, lata na miotle i zostawia prezenty w kazdym domu, w ktorym mieszka dziecko, na wypadek, gdyby był w nim Jezus.
Befana "zastepuje" wiec Swietego Mikolaja, ktory do polskich dzieci przychodzi 6 grudnia.
6 stycznia rozbiera sie tez choinke, usuwa szopki, iluminacje na zewnatrz budynkow i inne swiateczne ozdoby. A 7- mego dzieci wracaja do szkoly po feriach swiatecznych, ktore trwaly od 23- ciego grudnia.
Na zdjeciu ponizej troche mojego swiatecznego folkloru i skarpetka moja i synka. Tatus byl niegrzeczny i nic nie dostal. :-)
Cotechino to wyrob masarski, rodzaj surowej kielbasy sporzadzonej z miesa wieprzowego, skorek wieprzowych i tluszczu, "zapakowanej" we flak wieprzowy. To wprawdzie nie jest produkt pochodzacy z Kampanii, ale w erze globalizacji, tradycja jedzenia cotechino dotarla i pod strzechy neapolitanskie.
Najbardziej znane jest chyba cotechino di Modena (Emilia-Romagna), choc cotechino jest produkowane i jedzone w regionach takich jak Trydent (Trentino), Lombardia (Lombardia), Molise (Molise), Friuli- Wenecja Julijska (Friuli-Venezia Giulia) i Veneto (Wenecja Euganejska).
Cotechino zazwyczaj je sie o polnocy w towarzystwie soczewicy - lenticchie. Maja nam przyniesc szczescie w nadchodzacym roku. Oczywiscie nie obedzie sie i bez "babelkow" i drozdzowej babki - Pandoro - wypieczonej w wysokiej formie o przekroju w formie gwiazdy.
O polnocy zaczyna sie kanonada ogni sztucznych, ktora trwa okolo godziny. Mieszkam na czwartym pietrze i mam super widok, bo ludzie przygotowuja wspaniale pokazy fajerwerkow.
Niestety, przez te godzine, nie mozna wyjsc z domu, bo jest po prostu niebezpiecznie. Huk jest okropny. Sa i tacy, ktorzy strzelaja na wiwat z broni palnej. Co roku notuje sie ofiary smiertelne i rannych. Bilans z tego roku, w Kampanii to jedna ofiara smiertelna (strzal na wiwat z broni palnej) i 111 rannych, w tym 73 w Neapolu i prowincji.
My, cotechino z soczewica, zjedlismy na obiad w pierwszy dzien Nowego Roku 2013.
Na dno rondla wylalam pare lyzek oliwy i podsmazylam na zloto drobno posiekana, sredniej wielkosci cebule. Dodalam ugotowana soczewice ( okolo 500 g juz ugotowanej). Jak gotuje soczewice wyjasniamtu (klikklik). Podlewam ja szklanka wody, lekko sole i dusze dodatkowo, az woda odparuje. Na koniec dodaje 2 lyzki masla.
W miedzyczasie podgrzewam cotechino. Cotechino, ktorego uzywam jest juz ugotowane. Zanurzam hermetycznie zamknieta torbe z cotechino we wrzatku i gotuje pol godziny. Nastepnie otwieram i kroje wedline na okolo 2 centymetrowej grubosci plastry.
Jesli mamy swieze cotechino nalezy je gotowac okolo 3 godzin.
Do cotechino z soczewica podawane jest czesto ziemniaczane purè.
Kilogram ziemniakow nalezy obrac ze skorki i umyc. Wlozyc do zimnej, osolonej wody. Gotowac do miekkosci okolo 1 godziny. Odcedzic i ubic z 100 g masla i mlekiem. W zaleznosci od tego ile dodamy mleka taka konsystencje osiagniemy. Na koniec dodaje 2- 3 lyzki drobno startego parmezanu.
I tak to zaczal sie 2013. Mam nadzieje, ze bedzie on dla wszystkich pomyslny i dopisze nam zdrowie. Czego Wam i sobie serdecznie zycze!
:-)
